Na samym wstępie musimy zaznaczyć, że przejechanie Ha Giang Loop było najlepszą przygodą w naszym życiu, nieporównywalną z niczym innym. Po jej zakończeniu w oczach pojawiły się łzy, a w sercu smutek, że to już koniec. Poniższy wpis oraz fotografie nawet w małym stopniu nie oddadzą tego, co przeżyliśmy i zobaczyliśmy, bo to po prostu niemożliwe. Ale zacznijmy od początku…

Co to właściwie jest Ha Giang Loop?

Ha Giang Loop jest jedną z najbardziej znanych pętli motocyklowych. Przejechanie jej jest marzeniem każdego motocyklisty, a także celem wielu podróżników. Znajdowaliśmy się w tej grupie bardzo długo, aż w końcu przyszedł ten czas! 🙂

Pętla znajduje się w północnym Wietnamie i zaczyna się w mieście Ha Giang. Stąd jej nazwa. Pętla ma około 375km długości, a przejechanie jej zajmuje 3 dni. Znajduje się na wysokości 1500-2000 m n. p. m. skąd rozpościerają się niesamowite widoki na góry, tarasy ryżowe i pobliskie wioski. Żyje tam wiele grup etnicznych, których nie spotkacie w żadnej innej części Wietnamu!

Czy mogę zrobić pętlę sam?

Owszem, możesz. Nic prostszego. W tym celu najlepiej udać się do Ha Giang (busy kursują z większości miejsc w północnym Wietnamie), pójść do pierwszego lepszego hostelu, wypożyczyć skuter, zostawić bagaż na przechowanie i wyruszyć w drogę. Można i tak.

Ale powyższa opcja dotyczy tylko doświadczonych kierowców, a już na pewno osób z międzynarodowym prawem jazdy kat. A, ponieważ jeśli takiego nie posiadacie, w razie jakiegokolwiek wypadku ubezpieczyciel niczego nie pokryje. A wypadki się tam zdarzają…

Czy trasa jest niebezpieczna?

Tak, jest dosyć niebezpieczna. Stan dróg nie jest najgorszy, choć zdarzają się miejsca, gdzie dziura goni dziurę. Ale zawsze można tam zwolnić. Największe wyzwanie natomiast stanowi fakt, że jeździmy po dosyć wysokich górach. Same serpentyny! Zero widoczności, czy z naprzeciwka ktoś nie nadjeżdża, droga wąska na 2 metry, a do tego obok przepaść, niezabezpieczona w wielu miejscach żadnymi barierkami. 

Dla doświadczonych kierowców nie stanowi to zagrożenia życia, ale dla kogoś, kto nie ma doświadczenia w jeździe po takich terenach może być śmiertelnie niebezpieczne. Tłumaczy to chyba fakt, że zginęło już tam kilka osób.

Jak nie samemu, to jak pojechać?

Najlepszą opcją jest wynajęcie tzw. easy ridera, czyli doświadczonego kierowcy. My wtedy siadamy z tyłu i delektujemy się przygodą, zamiast stresować się, że zaraz zginiemy! 🙂 Kierowcami są zazwyczaj lokalni mężczyźni, którzy urodzili się w pobliskich wioskach i znają trasę jak własną kieszeń. Wiedzą, kiedy mogą dodać gazu (oj wiedzą… :)), a kiedy trzeba zachować ostrożność.

My zdecydowaliśmy się na taką właśnie opcję, choć rozważaliśmy samodzielną jazdę. Po zakończeniu pętli dziękowaliśmy sobie, że jednak przystaliśmy przy tym wyborze.

Ha Giang Loop Tour możesz zarezerwować już będąc w Hanoi. My udaliśmy się do Cheers Hostel który zorganizował dla nas wszystko. Za $199 USD (za osobę) mieliśmy transport do Ha Giang, darmowe pół nocy w Cozy Hostel w Ha Giang (dojechaliśmy tam ok. 3 nad ranem i stamtąd wyruszaliśmy na pętlę), dwa noclegi w homestayach na pętli, wyżywienie na przez wszystkie dni, wspaniałych kierowców i cały „safety” sprzęt, czyli kaski, ochraniacze itd. Bardzo mocno polecamy te hostele i ich organizację tour’u.

Kierowcy byli naprawdę doświadczeni, przez większość czasu jechaliśmy jakieś 50km/h, a ostatniego dnia 60/70km/h, co przy samodzielnej jeździe nie byłoby możliwe, a nie muszę chyba dodawać, że jazda sama w sobie to największa frajda? 🙂

Jak wygląda jazda po Ha Giang Loop?

Pierwszego dnia jest meeting, na którym omawiamy trasę i to, co nas czeka po drodze. Następnie zbieramy się w ekipy (max. 15 osobowe) i ruszamy w trasę. Zaczęliśmy od miłego rejsiku po rzece z widoczkami, a potem zaczęliśmy piąć się górskimi drogami coraz wyżej. Buzię mieliśmy otwartą z wrażenia cały czas! Widoki nie do opisania i nie do sfotografowania, bo bywało tak stromo, że człowiek bał się poruszyć na motorze 🙂 Mijaliśmy sporo ludzi pracujących ciężko na górskich wzgórzach. Pierwszego dnia przejeżdżaliśmy przez Tom Son, Yen Minh, a w końcu dojechaliśmy na noc do Dong Van.

Wieczorem inegracja i „happy water”, czyli tzw. bimber z ryżu. Słabe to, do polskiego bimbru nie ma podjazdu, ale kilkoro ludzi „sponiewierało” 🙂

Dzień drugi to pięcie się coraz wyżej i wyżej, coraz bardziej kręte drogi i trochę stresiku przy niektórych przepaściach. Wiem, brzmi strasznie, ale to właśnie najlepsze momenty tego wyjazdu. Ta adrenalina, te widoki… Dzień drugi to trasa przez Ma Pi Leng, oglądanie Nho Que River (magia!), Meo Vac oraz noc w Du Gia Village.

Dzień trzeci to najgorszy dzień, bo wiedzieliśmy, że zbliża się koniec. Ale widoki wcale nie odbiegały od dni poprzednich! Część trasy pokrywała się z trasą z dnia pierwszego.

Co jest najlepszego w Ha Giang Loop?

Ta pętla motocyklowa to nie tylko widoki zapierające dech w piersi, wiatr we włosach i ekscytująca jazda po górskich serpentynach, choć to też wspaniałe i już myślimy o kupieniu motoru w przyszłości. To jednak przede wszystkim ludzie!

To rdzenna ludność tych terenów, którą mogiliśmy oglądać, grupy etniczne, których nie można spotkać nigdzie indziej! Część z tych ludzi nie ma dostępu do wody, prądu, nadal pracują na roli jak szaleni, zaprzegając bawoły z prymitywnym sprzętem, jak w Europie 50 lat temu. Większość dzieci nigdy nie pójdzie do szkoły. Niektóre wioski są tak odcięte od świata zewnętrznego, że nikt nie jest w stanie się z nimi porozumieć, tak bardzo ich dialekt różni się od języka używanego w kraju.