Aby dostać się z Laosu do Tajlandii możecie spokojnie zarezerwować lot z Luang Prabang lub Vientiane. Istnieje jednak bardziej romantyczna, tańsza i bardziej przygodowa trasa. Otóż z Laosu do Tajlandii można dopłynąć slowboatem w dwa dni!

A więc… Jak dostać się z Laosu do Tajlandii wolną łodzią po Mekongu?

W lutym 2024 roku sami pokonaliśmy tę trasę, a poniższy wpis powstał po to, aby pomóc Wam przygotować się do tej podróży krok po kroku, gdyż oprócz łodzi będziemy potrzebowali także innych środków transportu. Poniżej przedstawiamy również kosztorys, który obejmuje płatność za tuk tuki, busy, łodzie i wszystko inne opłaty. Ogólny koszt podróży z Laosu do Tajlandii w lutym 2024 to ok. $58 za osobę.

Ważne: ten wpis dotyczy drogi z Laosu do Tajlandii, ale możecie również skorzystać z niego wybierając się w drugą stronę – z Tajlandii do Laosu wolną łodzią po Mekongu

1. Slow boat z Luang Prabang do Pakbeng

Przystań w Luang Prabang jest zlokalizowana jakieś 20 minut jazdy od centrum, więc nie da pokonać się jej na nogach. Aby tam dojechać należy wynająć tuk tuka, który za 50 tys kipów od osoby nas tam zawiezie. My ze swoim tuk tukiem dogadaliśmy się już dzień wcześniej, aby przyjechał do nas do hotelu o 6:30. Nie popełniajcie naszego błędu i nie jeździe tak wcześnie, gdyż łódź odpływa o 8:30, a w biurze biletowym nie ma nikogo aż do 7:30. 

Bilet do Pakbeng kosztował 190 tysięcy kipów. 

Łódź którą płyniemy jest dosyć wiekowa, ale całkiem wygodna. Panuje na niej zasada „brak obuwia”, które należy zdjąć i umieścić w plastikowej siatce.

Z jednej strony znajdują się poczwórne siedzenia, z prawej podwójne. Jeśli chodzi o siedzenia, są to krzesła powyrywane ze starych aut i autobusów. Na łodzi znajduje się toaleta, a nawet mały sklepik, w którym możemy zakupić noodle instant i chipsy. Zalecamy zabrać ze sobą przekąski, bo czeka nas jakieś 10h na łodzi.

10 pięknych godzin rejsu, podczas którego widok mimo, że dosyć monotonny, to piękny. Możemy oglądać małe wioseczki zbudowane tuż na brzegu Mekongu, bydło wypasające się na wzgórzach i piękną roślinność. Łódź zatrzymuje się co jakiś czas, aby wsadzić i wysadzić lokalsów. Na łodzi mało jest Europejczyków, gdyż większość ludzi wybiera trasę odwrotną – z Tajlandii DO Laosu.

Ważne: zalecamy zająć miejsca z przodu łodzi, gdyż z tyłu jest bardzo głośno od warkotu silnika!

Nocleg w Pakbeng

Około godziny 19 dobijamy do brzegu w Pakbeng. Na brzegu już czekają lokalni właściciele guesthouse’ów, którzy będą chcieli Wam sprzedać swój hotel. My wybraliśmy jedną sympatyczną panią, która zaoferowała nam podwózkę swoim autem również rano do portu. Pokój był bardzo stary, ale miał całe niezbędne wyposażenie. Opcji noclegowych jest sporo, tak samo jak lokalnych restauracji, w których możecie zjeść kolację, a rano śniadanie, które nawet zapakują Wam na wynos na łódź.

Za standardowy pokój o mocno średnim standardzie zapłaciliśmy 270 tysięcy kip.

2. Slow boat z Pakbeng do Huay Xai

Kolejnego ranka kontynuujemy swoją podróż do Tajlandii. Łódź odpływa o 8:30, więc wstajemy rano i po szybkim śniadaniu zmierzamy do portu. Postanowiliśmy się przejść na nogach, gdyż mieliśmy tylko 10 minut drogi. Doszliśmy do potu, w którym stało kilka łodzi, ale spokojnie! Lokalsi od razu zaczęli witać nas pytaniem „Thailand? Here, here!” i pokazywać naszą łódź. Zajęliśmy wygodne miejsca, po czym przyszła Pani pobrać od nas opłatę za bilet w wysokości 200 tysięcy kip od osoby i popłynęliśmy dalej…

Dopłynęliśmy do celu około godziny 18.

3. Biuro Imigracyjne po stronie laotańskiej

Po dobiciu do brzegu już czekały na nas tuk tuki, które oferowały podwózkę do miasta (istnieje opcja przenocowania w Huya Xai, by dopiero następnego ranka ruszyć do Tajlandii), bądź do biura imigracyjnego. My wybraliśmy opcję numer dwa i za 50 tysięcy kip ruszyliśmy. Pamiętajcie, by mieć przy sobie pieniądze, gdyż tutaj jeszcze nie ma bankomatów. Spotkaliśmy dwie turystki z Danii, które nie miały przy sobie grosza, same karty i musiały pożyczać pieniądze na dalszą drogę.

W Biurze Imigracyjnym idziemy po pieczątkę potwierdzającą, że opuszczamy Laos. Trzeba tu uiścić opłatę za nadgodziny w wysokości 20 tysięcy kip, gdyż jest już późna pora. Stamtąd udajemy się na busa do Tajlandii. W tym punkcie znajdują się już bankomaty, w których możemy wybrać tajskie baty.

4. Bus przez most przyjaźni

Aby dostać się do Tajlandii potrzebujemy znaleźć się po drugiej stronie mostu przyjaźni numer 4. Nie można przejść go piechotką. Kupujemy więc bilety za 20 tysięcy kip i czekamy na busa jakieś 30 minut. W końcu docieramy do Tajlandii! Na granicy wypełnimy druk imigracyjny i dostajemy pieczątkę w paszporcie, gdyż jako Polacy mamy tutaj 30dniowe zwolnienie z wizy.

Co ważne – o tej porze na granicy widnieje informacja o płatności za nadgodziny. Miało to być 5 batów, ale Pan w okienku nie przyjął od nas tych pieniędzy. Typowy Taj 🙂

Tajlandio – witaj! 🙂

Nocleg w Chiang Khong

Z racji tego, że jest już naprawdę późna pora udajemy się do Chiang Khong, miasteczka na granicy po tajskiej stronie, gdzie zawozi nas tuk tuk za całe 100 batów. W dzień byłoby to 60 batów, ale już jest późno, więc opłata wzrasta.

Nocleg jaki zarezerowaliśmy będąc tuż przed granicą tajską to Baan Fai Guesthouse, prowadzony przez przesympatycznych Tajów. Nocleg był czyściutki i pachnący. Szkoda było rano go opuszczać 🙂

5. Bus do Chiang Rai

Wstajemy wczesnym rankiem i udajemy się w stronę dworca. Okazało się, że to tylko 10 minut spacerem od naszego hotelu, więc poszliśmy na nogach. Nie mieliśmy już internetu (laotański przestał działać), wiec szliśmy „na czuja”. Ale po drodze ze trzech Tajów biegło już w naszą stronę spytać gdzie idziemy i udzielić wskazówek. No tak, dlatego tutaj ciągle wracamy. 🙂 Idąc główną drogą od wszystkich hoteli należy dojść do 7-eleven, a obok sklepu skręcić w prawo.

Będzie czekał tam czerwony lokalny autobus, który za 90 batów zawiezie nas do Chiang Rai. Bus kursuje ponoć co pół godziny, my mieliśmy to szczęście, że gdy doszliśmy do dworca jakiś pan skinął na nas (jakby wiedział od razu gdzie chcemy jechać), po czym wsiedliśmy do busa, a on ruszył w ciągu 5 sekund. To się nazywa wyczucie czasu, prawda? 🙂

Podróż do Chiang Rai zajęła jakieś 3 godziny, bo po drodze trzeba było wsadzać i wysadzać tajów i zakupić paszę dla krowy 🙂 Serio. Wysiedliśmy na Terminalu Autobusowym numer 1, w zasadzie w samym centrum.

Co ze speadboatem, czyli szybką łodzią?

Była też i taka opcja z Luang Prabang do Huya Xai. Ceny niestety nie podali, ale ponoć można dostać się o połowę szybciej. Jednakże jest to bardzo niebezpieczna podróż i mocno odradzana. Mekong w tej części jest bardzo wąski, a do tego mijaliśmy po drodze pełno wystających z wody skał. Nie polecamy.

Czy warto wybrać tę opcję transportu?

Jak najbardziej tak! Podróżując Mekongiem przez dwa dni, oprócz podziwiania malowniczych widoków mieliśmy także szansę poznać się ze współtowarzyszami podróży. Przychodziły do nas laotańskie dzieci, zafascynowane laptopem, a także mogliśmy poznać innych podróźników. Spędzając ze sobą dwa dni na jednej łodzi można się naprawdę zaprzyjaźnić.

My ten rejs będziemy wspominać bardzo, bardzo miło i każdemu możemy go polecić. Zdecydowanie należy do jednego z tych niezapomnianych przeżyć 🙂